اهل سنت جاسک

فوائد تقوا و پرهیزگاری بر گرفته از قرآن کریم (3)

1. تقوا سبب یادآوری و بصیرت در هنگام وسوسه های شیطان است.

﴿إِنَّ ٱلَّذِینَ ٱتَّقَوۡاْ إِذَا مَسَّهُمۡ طَٰٓئِفٞ مِّنَ ٱلشَّیۡطَٰنِ تَذَکَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبۡصِرُونَ( [الأعراف: 201]
«پرهیزگاران هنگامی که گرفتار وسوسه‌ ای از شیطان می ‌شوند به یاد (عداوت و نیرنگ شیطان، و عقاب و ثواب یزدان) می ‌افتند، و (در پرتو یاد خدا و به خاطر آوردن دشمنانگی اهریمن) بینا می‌ گردند (و آگاه می ‌شوند که اشتباه کرده‌ اند و از راه حق منحرف شده ‌اند، و لذا شتابان به سوی حق بر می‌ گردند».

2. تقوا سببی برای بصیرت و جدایی حق از باطل و آمرزش گناهان است.

﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَتَّقُواْ ٱللَّهَ یَجۡعَل لَّکُمۡ فُرۡقَانٗا وَیُکَفِّرۡ عَنکُمۡ سَیِّ‍َٔاتِکُمۡ وَیَغۡفِرۡ لَکُمۡۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِیمِ﴾ [الأنفال: 29]
«ای مؤمنان! اگر تقوای خدا را پیشه کنید، خدا بینش ویژه ‌ای به شما می ‌دهد که در پرتو آن حق را از باطل می‌ شناسید، و گناهانتان را می ‌زداید و شما را می ‌آمرزد، چرا که الله دارای فضل و بخشش فراوان است».

3. پرهیزگاران متولیان مسجد الحرام هستند.

﴿وَمَا لَهُمۡ أَلَّا یُعَذِّبَهُمُ ٱللَّهُ وَهُمۡ یَصُدُّونَ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِٱلۡحَرَامِ وَمَا کَانُوٓاْ أَوۡلِیَآءَهُۥٓۚ إِنۡ أَوۡلِیَآؤُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُتَّقُونَ وَلَٰکِنَّ أَکۡثَرَهُمۡ لَا یَعۡلَمُونَ﴾ [الأنفال: 34]
«چرا خداوند آنان (مشرکان) را عذاب نکند، در حالی که ایشان (مسلمانان را) از مسجد الحرام باز می‌ دارند؟ آنان هرگز سرپرستان مسجد الحرام نمی‌ باشند، بلکه تنها کسانی حق این سرپرستی را دارند که پرهیزگار باشند، و لیکن غالب آنان (از این واقعیّت) بی ‌خبرند».

4. تقوا موجب آمرزش و رحمت است.

﴿وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِیمٞ﴾ [الأنفال: 96]
«از خدا بترسید. بیگمان الله (نسبت به بندگانی که به درگاه او برگردند) بسیار آمرزنده و مهربان است».

5. به وسیله تقوا محبت الله دریافته می ‌شود.

﴿إِنَّ ٱللَّهَ یُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِینَ﴾ [التوبة: 4]
«بیگمان خداوند پرهیزگاران را دوست می ‌دارد».

6. به وسیله تقوا محبت الله دریافته می‌ شود.

﴿إِنَّ ٱللَّهَ یُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِینَ﴾ [التوبة: 7]
«بیگمان خداوند پرهیزگاران (وفا کننده ‌ی به عهد) را دوست می‌ دارد».

7. به وسیله تقوا همراهی و معیت خاص الله دریافته می ‌شود.

﴿وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِینَ﴾ [التوبة: 36]
«و بدانید که (لطف و یاری) خدا با پرهیزگاران است».

8. مکانی که بر اساس تقوا تأسیس شده باشد از اماکن غیر از آن برای نماز شایسته ‌تر است.

﴿لَا تَقُمۡ فِیهِ أَبَدٗاۚ لَّمَسۡجِدٌ أُسِّسَ عَلَی ٱلتَّقۡوَیٰ مِنۡ أَوَّلِ یَوۡمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِیهِۚ فِیهِ رِجَالٞ یُحِبُّونَ أَن یَتَطَهَّرُواْۚ وَٱللَّهُ یُحِبُّ ٱلۡمُطَّهِّرِینَ﴾ [التوبة: 108]
«مسجدی (مانند مسجد قبا) که از روز نخست بر پایه ‌ی تقوا بنا گردیده است (و مراد سازندگان آن تنها رضای الله بوده است) سزاوار آن است که در آن برپای ایستی و نماز بگزاری».

9. خیر و نیکویی در کسی است که بنیان آن را بر تقوا نهاده باشد.

﴿أَفَمَنۡ أَسَّسَ بُنۡیَٰنَهُۥ عَلَیٰ تَقۡوَیٰ مِنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٍ خَیۡرٌ أَم مَّنۡ أَسَّسَ بُنۡیَٰنَهُۥ عَلَیٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٖ فَٱنۡهَارَ بِهِۦ فِی نَارِ جَهَنَّمَۗ وَٱللَّهُ لَا یَهۡدِی ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِینَ﴾ [التوبة: 109]
«آیا کسی که شالوده‌ ی آن (مسجد) را بر پایه ‌ی تقوا و پرهیز از (مخالفت فرمان) خدا و (جلب) خوشنودی (او) بنیاد نهاده است، (کارش) بهتر است یا کسی که شالوده‌ ی آن را بر لبه‌ ی پرتگاه شکافته و فرو تپیده ‌ای بنیاد نهاده است و (هر آن با فرو ریختن خود) او را به آتش دوزخ فرو می ‌اندازد؟ و الله گروه ستمکاران را هدایت نمی‌ کند».

10. تقوا مانع از نرفتن به جهاد است و به وسیله آن به معیت و همراهی مخصوص الله دست یافته می‌ شود.

﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ قَٰتِلُواْ ٱلَّذِینَ یَلُونَکُم مِّنَ ٱلۡکُفَّارِ وَلۡیَجِدُواْ فِیکُمۡ غِلۡظَةٗۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِینَ﴾ [التوبة: 123]
«ای مؤمنان! با کافرانی بجنگید که به شما نزدیکترند، و باید که (در جنگ) از شما شدّت وحدّت (و جرأت و شهامت) ببینند. و بدانید که خداوند (یاری و لطفش) با پرهیزگاران است».

11. تقوا مایه سود یابی از آیات خداوند است.

﴿فِی ٱخۡتِلاَٰفِ ٱلَّیۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓیَٰتٖ لِّقَوۡمٖ یَتَّقُونَ) [یونس: 6]
«بیگمان در آمد و شدِ شب و روز (و تفاوت کیفی و کمی آنها) و در چیزهایی که خداوند در آسمانها و زمین آفریده است، نشانه‌ها و دلائلی بر عظمت پروردگار برای کسانی است که پرهیزگارند».

12. تقوا از اسباب ولایت الله بوده و برطرف کننده اندوه و ترس است.

13. بشارت در دنیا و آخرت از آن پرهیزگاران است.

﴿أَلَآ إِنَّ أَوۡلِیَآءَ ٱللَّهِ لَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ ٦٢ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَکَانُواْ یَتَّقُونَ ٦٣ لَهُمُ ٱلۡبُشۡرَیٰ فِی ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَا وَفِی ٱلۡأٓخِرَةِۚ لَا تَبۡدِیلَ لِکَلِمَٰتِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِکَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُٱلۡعَظِیمُ﴾ [یونس: 62-64]
«هان! بیگمان دوستان خداوند ترسی بر آنان (از خواری در دنیا و عذاب در آخرت) نیست و (بر از دست رفتن دنیا) غمگین نمی ‌گردند (چرا که در پیشگاه خدا چیزی برای آنان مهیّا است که بسی والاتر و بهتر از کالای دنیا است).(دوستان خداوند) کسانیند که ایمان آورده ‌اند و تقوا پیشه کرده ‌اند. برای آنان در دنیا (به هنگام مرگ) و در آخرت (در هنگامه‌ ی رستاخیز) بشارت (به خوشبختی و نیکبختی) است. سخنان خدا، (یعنی وعده ‌هایی که خدا به پیغمبرانش مبنی بر پیروزی و بهروزی و سعادت دو جهان داده است) تخلّف ‌ناپذیر است. این (چیزی که در دنیا و آخرت بدانان مژده داده می ‌شود) رسیدن به آرزو و رستگاری بزرگی است».

14. عاقبت نیک از آن پرهیزگاران است.

﴿فَٱصۡبِرۡۖ إِنَّ ٱلۡعَٰقِبَةَ لِلۡمُتَّقِینَ﴾ [هود: 49]
«شکیبایی کن، و بدان که سرانجام نیک از آنِ شکیبایان و پرهیزگاران است».

15. تقوا سبب زدودن عداوت است.

﴿فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ فِی ضَیۡفِیٓۖ﴾ [هود: 78]
«پس از خدا بترسید و در مورد مهمانانم مرا خوار و رسوا مکنید (و بدیشان تعدّی و تجاوز منمایید».

16. پاداش پرهیزگاران از آنچه در دنیا وجود دارد بهتر است.

﴿وَلَأَجۡرُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَیۡرٞ لِّلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَکَانُواْ یَتَّقُونَ﴾ [یوسف: 57]
«و پاداش آخرت، برای کسانی که (در دنیا) ایمان می ‌آورند و پرهیزگاری می ‌کنند، بهتر (و والاتر از پاداش دنیوی ایشان) است».

17. تقوا از کارهای نیکی است که خداوند پاداش آن را ضایع نمی کند.

﴿إِنَّهُۥ مَن یَتَّقِ وَیَصۡبِرۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِینَ﴾ [یوسف: 90]
«بی ‌گمان هر کس پیشه کند و (در برابر گرفتاریها و مصیبتها) شکیبایی و استقامت ورزد (خداوند پاداش او را خواهد داد) چرا که خدا اجر نیکوکاران را ضایع نمی ‌گرداند».

18. آخرت برای پرهیزگاران از دنیا بهتر است.

﴿وَلَدَارُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَیۡرٞ لِّلَّذِینَ ٱتَّقَوۡاْۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ﴾ [یوسف: 109]
«بی‌ گمان سرای آخرت، بهتر (از سرای این جهان) برای پرهیزگاران است. (ای معاندان افسار گسیخته و آرزو پرستان سرگشته!) آیا خرد و اندیشه ‌ی خویش را به کار نمی ‌اندازید (و نمی ‌دانید که هستی خود را نا آگاهانه می ‌بازید و توشه ‌ای برای آخرت فراهم نمی‌ سازید؟».

19. عاقبت پرهیزکاران بهشت است.

﴿مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِی وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۖ تَجۡرِی مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ أُکُلُهَا دَآئِمٞ وَظِلُّهَاۚ تِلۡکَ عُقۡبَی ٱلَّذِینَ ٱتَّقَواْۚ وَّعُقۡبَی ٱلۡکَٰفِرِینَ ٱلنَّارُ﴾ [الرعد: 35]
«صفت بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده است (این است که) رودخانه‌ ها و جویبارها در زیر (درختان) آن جاری است. میوه و نعمتش همیشگی و سایه ‌اش دائمی است. این سرانجام کسانی است که پرهیزگارند، و سرانجام کافران آتش (دوزخ) است».

20. پاداش پرهیزگاران بهشت با تمام نعمتهای موجود در آن است.

﴿إِنَّ ٱلۡمُتَّقِینَ فِی جَنَّٰتٖ وَعُیُونٍ ٤٥ ٱدۡخُلُوهَا بِسَلَٰمٍ ءَامِنِینَ ٤٦وَنَزَعۡنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنۡ غِلٍّ إِخۡوَٰنًا عَلَیٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِینَ﴾ [الحجر: 45-47]
«بی ‌گمان پرهیزگاران در میان باغها و چشمه‌ ساران (بهشت) بسر می‌ برند.(پروردگارشان بدانان می ‌گوید:) با اطمینان خاطر و بدون هیچ گونه خوف و هراسی به این باغها و چشمه‌ سارها درآیید. و کینه ‌توزی و دشمنی را از سینه‌ هایشان بیرون می ‌کشیم، و برادرانه بر تختها رویاروی هم می ‌نشینند. آنجا خستگی و رنجی بدیشان نمی‌ رسد، و از آنجا بیرون نمی ‌گردند».