شکار با اسلحه گرم
چه میفرمایند علمای دین در مسئله ذیل:
شکاری که با اسلحه گرم از قبیل، برنو، یا تفنگ بادی کشته میشود، آیا خوردن آن بعد از یافته شدن، در حالت مرده درست است یا خیر؟
این نوع آلات چونکه در زمان ائمه و فقهای متقدمین نبوده است،. لذا متأخرین در حکـم این مسئله اختلاف نمودهاند، چنانکه علامه سندی و علامه بیرم تونسی و مولانا مفتی محمود/ بر حلت آن فتوی دادهاند و مفتی رشید احمد در «أحسن الفتاوی» (یکجلدی) ص ٥٤٥ و مفتی اعظم پاکستان در «امداد الـمفتین» ٩٥٦ و مفتی اعظم هند در «عزیز الفتاوی» ٧٠٢ بلکه اغلب علمای حنفیه بر حرمت آن فتوی دادهاند.
کما ذکره العلامة القاضی محمد تقی العثمانی دامت برکاته في شرحه لـمسـلم حیث یقول:
«وکذلك حكی فتوی الجواز عن بعض علماء الحنـفیة مثل العلامة السندی کما نقل عنه الرافعی والشیخ بیرم التونسی........ وأما الحنیفة فـالجمهور مـنهم في دیارنا علی عدم حل الصید بالرصاص مالم بدرك حیاً فیذبح بطریق مشـروع، وحجتهم مامر عن ابن عابدین:
»من أن الرمی بالرصاص رضٌ وقذ ولیس جرحاً و ما ذکر الرافعی: من أنه ان وقع الشك ولایدری مات بالجرح أو الثقل،کان حراماً» وما ذکره بعضهم من أن الجرح بمجرده لایحل الصید حتی تكون آلة الجرح محددة، وعلی کل فـالـمسألة مجتهد فیها، وما ذکروه احتجاجاً علی الحرمة فیه مجالکلام. والله اعلم». [تكملة فتح الـملهم: 491/3].
خلاصه اینکه این مسئله مختلف فیها است و نـزد بنده قول اول راحج است یعنی حلال بودن چنانچه نظریه مفتی محمود/ همین بوده است. «کما ذکرنا أنفاً».
والله أعلم بالصواب
خدا نظر -عفا الله عنه-
دار الافتاء حوزه علمیه دار العلوم زاهدان 16/9/1414ﻫ.ق
این وب تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران میباشد و فقط عقیده اهل سنت و جماعت را بیان میکند و هدفش فقط رضای الله جل جلاله میباشد