چه کارهایی در مراسم عروسی جایز است/معنی حوا و مریم
چه می‌فرمایند علمای دین در مسئله ذیل:
1- پیامبر اکرمr درباره انجام مراسم عروسی چه دستوری داده‌اند و در مراسم عروسی چه کارهایی خوب و مستحب هستند و چه کارهایی مکروه و ناجایز می‌باشند.
٢- معنی اسم‌های حوا و مریم چیست؟
الجواب باسم ملهم الصواب
امور ذیل در مراسـم عروسی خوب و پسندیده‌اند:
1- انجام گرفت عقد نکاح در روز جمعه زیرا که علماء سلف و بزرگان دین این را مستحب قرار داده‌اند و نیز جمعه روز بسیار خوب و شریفی میباشد.
وفي الـمفصل:
«یستحب عقد النکاح یوم الجمعة لأن جماعة من السلف استحبوا ذ‌لك مـنهم سـمرة بن حبیب وراشد بن سعید وحبیب بن عتبه ولأنه یوم شریف ویوم عید وفیه خلق الله آدمu والأولی أن یکون العقـد مساء الجمعة». [الـمفصل في أحكام الـمرأة: 6/147].
2- مستحب است کـه عروسی و زفاف در ماه شوال انجام گیرد زیراکه پـیامبر گـرامیr بـا حضرت عائشه صدیقهل در ماه شوال عروسی‌کرد و حـضرت عائشه صـدیقه می‌فرماید: من خوشبخت‌ترین زوجه رسول اکرمr بودم و این خوشبـتی خویش را از جهت انجام گرفتن عقد عروسی را در ماه شوال می‌دانست.
«اخرج الامام مسلم فی صحیحه: «عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ تَزَوَّجَنِى رَسُولُ اللَّهِr فِى شَوَّالٍ وَبَنَى بِى فِى شَوَّالٍ فَأَىُّ نِسَاءِ رَسُولِ اللَّهِr كَانَ أَحْظَى عِنْدَهُ مِنِّى. قَالَ وَكَانَتْ عَائِشَةُ تَسْتَحِبُّ أَنْ تُدْخِلَ نِسَاءَهَا فِى شَوَّالٍ». [الـمفصل في أحكام الـمرأة وبيت الـمسلم: 6/146، صحيح مسلم: 9/209 داداحياء التراث العربي].
٣- انجام گرفتن مراسم ازدواج در مسجد، زیرا که مسجد جایی عمومی است و همه بـدون تکلف در جمع مسجد مي‌شـوند.
دلیله:
«یستحب أن یـعقد النکاح في الـمسجد فقد أخرج الامام الترمذی في جامعه عن عائشةل قالت قال النبیr اعـلنوا هذا النکاح واجعلـوه فـي الـمساجد واضربوا علیه الدف».
٤- ولیمه کردن (یعنی در روز عروسی غذا درست کردن و به مردم غذا دادن) در عروسی تا حد توان خوب و مستحب میباشد.
دلیله:
«ولیمة الزواج وهی الطعام الذی یصنع عند العرس وهی مستحبة یقوم بها ارواج في هذه الـمناسبة السعیدة فقد أخـرج الامـام البخاری فـي صـحیحه عـن عبدالرحمن وقد تزوج النبيr قال له: أولم ولو شاة». [صحيح البخاري].
5- جهت اعلان و خبر رسانیدن به مردم که در این محله عـروسی است و از دایـره و دف، سرودها و شعرهای مباح و اسلامی استفاده کردن اشکال ندارد اما نباید داخل مسجد دف بزنند بله خارج از مسجد دف بزنند.
علماء می‌فرمایند: آن دایره و دف جایز است که زنگوله نداشته باشد و نیز بـاید دخـترهای کوچک که هنوز به حد بلوغ نرسیده‌اند دف بزنند و شعر و سرود چنان اشعار و سرودی باشند که در آنها وصف و تعریف زیبایی‌های زنان و فسق و فجور و اشعار خلاف شرع نباشد، بلکه تماماً اشعار اسلامي و مباح باشند.
دلیله:
«قال النبیr: أَعْلِنُوا هَذَا النِّكَاحَ وَاجْعَلُوهُ فِى الْمَسَاجِدِ وَاضْرِبُوا عَلَيْهِ بِالدُّفُوفِ».
وفی حدیث آخر:
«قال النبيr: فَصْلُ مَا بَيْنَ الْحَرَامِ وَالْحَلاَلِ الدُّفُّ وَالصَّوْتُ».
قال الجزری في النهایة:
«یريـد اعلان النکاح وذلك بـالصــوت والذکر في الناس یقال له صوت وصيـت انتهی و(الدف) قال القاری في الــرقاة: الصوت: ای الذکر والتشـهیر والدف أی ضربه فانه يتم به الاعلان».
«قال ابـن الـمــلك: لیـس الـمراد ان لا فرق بین الحلال والحرام في النکاح إلا هذا الامره فان الفرق یحصل بحضـور الـشهود عند العقـد بل الـمراد الترغيب إلی اعـلان أمر النکاح بحيث لا یـخفي علی الاباعد، فالسنة اعـلان النکاح بضرت الدف وأصوات الحاضرین بالتهنئة أو النغمة في انشاد الشعر الـمباح».
قال‌صاحب تحفة الأحوذی:
«قلت الظاهر عنـدی والله تعالى اعلم ان الـمراد بالصوت ههنا الغناء الـمباح فان الغناء الـمباح بالدف جائـز في العـرس، یدل علیه حديث الربـیع بنت معوذ الاتی في هذا الباب وهو حدیث صحيح أخرجه البخاری وفیه: «فجعلت جویریات لنا یضربن بالدف ویندبن من قتل آبائي يوم بدر».
«وروی البخاری في صحیحه: عن عائشةل انــها زفت امـرأة إلی رجل من الأنصار فقال النبيr: «یا عائشة ماکان معکم لهو فان الانصار یـعجبهم اللهو» قال الحافظ في روایة شـریك: فقال فهل بعثتم معها جاریة تضرب بالدف وتغني».
«وأخرج النسـائی من طريق عامر بن سعد عن قریظة بن کعب وأبي مسعود الأنصاريين قال: انه رخص لنا في اللهو عند الـعرس. الحدیث وصححه الحاکـم ولـلطبـرانـی من حدیث السائب بـن یزید عن النبيr قیل له أتزخص لنا هذا؟ قال نعم انه نکاح لا سـفاح اشیدوا النکاح. انتهي.... قال الفقهاء الـمراد بالدف ما لاجلاجل لـه کذا ذکره ابن الهمام». [تحفة الاحوذي: 4/209].
این وب تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران میباشد و فقط عقیده اهل سنت و جماعت را بیان میکند و هدفش فقط رضای الله جل جلاله میباشد