اهل سنت جاسک

بگذار روزگار هر دم بى وفایى کند!

شعرى پرمحتوا و مؤثر از امام شافعى رحمة الله علیه:
۱- دع الأیام تفعل ما تشاء … وطب نفسا إذا حکم القضاء
۲- ولا تجزع لحادثة اللیالی … فما لحوادث الدنیا بقاء
۳- وکن رجلا على الأهوال جلدا … وشیمتک السماحة والوفاء
۴- وإن کثرت عیوبک فی البرایا … وسرک أن یکون لها غطاء
۵- تستر بالسخاء فکل عیب … یغطیه – کما قیل- السخاء
۶- ولا ترج السماحة من بخیل … فما فی النار للظمآن ماء
۷- ورزقک لیس ینقصه التأنی … ولیس یزید فی الرزق العناء
۸- ولا حزن یدوم ولا سرور … ولا بؤس علیک ولا رخاء
۹- إذا ما کنت ذا قلب قنوع … فأنت ومالک الدنیا سواء
۱۰- ومن نزلت بساحته المنایا … فلا أرض تقیه ولا سماء
۱۱- وأرض الله واسعة ولکن … إذا نزل القضا ضاق الفضاء
۱۲- دع الأیام تغدر کل حین … فما یغنی عن الموت الدواء

ترجمه‌ی اشعار:
١- روزگار را رها کن، تا آنچه مى خواهد، به سرانجام برساند و چون قضاى الهى، حکم کند، با طیب خاطر پذیراى آن باش.
٢- از رخدادهاى شب و روز ناله مکن؛ زیرا وقایع دنیا ماندگار و همیشگى نیست.
٣- در برابر سختى ها مردى شجاع و چابک باش و به جوانمردى و وفا خو کن.
۴- اگر میان مردم عیب و ایراد بسیارى داشتى و خواستى بر آن پرده اى بیاندازى..
۵- آن را با سخاوت بپوشان؛ زیرا از قدیم گفته اند که: سخاوت هر عیب و ایرادى را مى پوشاند.
۶- هرگز از بخیل، جوانمردى را امید مدار؛ آتش، هیچ‌گاه تشنه را سیراب نمى کند.
٧- شکیبایى،از روزى تو نمى کاهد و شتابزدگى و رنج مضاعف، روزیت را نمى افزاید.
٨- نه اندوه ماندگار خواهد بود و نه شادمانى، نه بدبختى و فلاکت همیشه برایت مى ماند و نه رفاه وآسایش.
٩- اگر قلب قانع و خشنودى داشته باشى، تو با پادشاه و صاحب تمام دنیا ، یکسان و برابرى.
١٠- هرگاه مصیبتى بر کسى فرود آید، نه زمین او را در پناه خود مى گیرد نه آسمان.
١١- زمین الله گشاده است، اما هنگامى که قضا فرود مى آید، فضا تنگ مى نماید.
١٢- بگذار روزگار هر دم بى وفایى کند، مرگ هیچ چاره ودرمانى ندارد.

ترجمه‌ از: عبدالقدوس دهقان