دربارهی روزه گرفتن و خوردن در سفر
عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ (رض) قَالَ: سَافَرَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ فِي رَمَضَانَ فَصَامَ حَتَّى بَلَغَ عُسْفَانَ، ثُمَّ دَعَا بِإِنَاءٍ فِيهِ شَرَابٌ فَشَرِبَهُ نَهَارًا، لِيَرَاهُ النَّاسُ، ثُمَّ أَفْطَرَ حَتَّى دَخَلَ مَكَّةَ، قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ س: فَصَامَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ وَأَفْطَرَ، فَمَنْ شَاءَ صَامَ، وَمَنْ شَاءَ أَفْطَرَ. (مسلم/1113)
ترجمه: ابن عباس میگوید: رسول الله ﷺ در ماه رمضان به مسافرت رفت و تا هنگامیکه به عسفان رسید، روزه بود. سپس ظرف آبی خواست و در حالی که هنوز، روز بود، آبها را خورد تا مردم او را ببینند. سپس همچنان، روزه نگرفت تا اینکه وارد مکه شد. ابن عباس میگوید: رسول الله ﷺ (در سفرها) گاهی، روزه میگرفت و گاهی، روزه نمیگرفت. لذا مردم هم میتوانند روزه بگیرند و هم میتوانند، روزه نگیرند.
این وب تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران میباشد و فقط عقیده اهل سنت و جماعت را بیان میکند و هدفش فقط رضای الله جل جلاله میباشد